Zębiniaki – przyczyny, objawy, leczenie

Zębiniaki to niewidoczne gołym okiem zmiany w strukturze zęba, Nieleczone rozrastają się i prowadzą do silnych dolegliwości bólowych. Jakie są przyczyny ich powstawania i możliwe ścieżki leczenia?

Jak powstają zębiniaki i czym właściwie są?

Zębiniaki najprawdopodobniej powstają na skutek przebytych urazów i stanów zapalnych, które spowodowały obumarcie miazgi zęba. Przyczyną może być także próchnica i nieprawidłowe leczenie kanałowe w przeszłości, uwarunkowania genetyczne oraz wiek. Na ich powstanie jest więc narażona większość z nas.

Zmiany najczęściej pojawiają się w trzonowcach, siekaczach dolnych, zębach niewyrżniętych i zatrzymanych. Miazga w okolicach komory korzenia zęba ulega wtedy zwapnieniu. Tworzące się złogi soli mineralnych tworzą charakterystyczne zmiany.

Zębiniaki dzielimy ze względu na ich rozmiar (zbite lub rozproszone), umiejscowienie (luźne, przyścienne, śródzębinowe) i budowę (prawdziwe i rzekome).

Nie należy mylić zębiniaków, które co prawda sprawiają kłopoty, ale są niegroźną zmianą zwyrodnieniową, z zębiakami, które są zmianą nowotworową wymagającą natychmiastowego leczenia.

Zębiniaki – jakie dają objawy?

Zębiniaki początkowo nie dają żadnych oznak. Dopiero w późniejszym czasie, kiedy zwapnienie tkanki nie zostanie zatrzymane leczeniem, kamień zaczyna uciskać na nerw czuciowy i naczynia krwionośne a ząb zaczyna boleć. Często ból ten jest mylony z objawami, jakie daje zapalenie miazgi, jest silny i trudno go zlikwidować lekami przeciwbólowymi. Do diagnozy konieczne jest wykonanie zdjęcia RTG, które w większości przypadków wykaże postępujący proces zwapnienia.

Jak wygląda leczenie zębiniaków i kiedy należy je wdrożyć?

Zębiniaki, zanim zaczną powodować ból, często są wykrywane przez stomatologa przy okazji innych zabiegów wymagających wykonania zdjęcia RTG.

Dopóki zmiany nie obejmują dużego obszaru zęba, zwykle zaleca się regularną ich kontrolę. Zębiniaki ze względu na swoją twardą budowę mogą utrudniać dostęp do miazgi i korzenia. W przypadku gdy jest konieczne leczenie endodontyczne przykładowo z powodu próchnicy, najpierw konieczne będzie uporanie się z zębiniakiem.

Kiedy zębiniaki zwiększają swoją objętość i powodują dolegliwości bólowe, konieczne jest ich usunięcie. Zmienioną miazgę usuwa się najczęściej podczas leczenia kanałowego. Do leczenia wykorzystuje się także ultradźwięki, które rozbijają zwapnienia.

Zapobieganie powstaniu zębiniaków to przede wszystkim profilaktyka i stomatologia zachowawcza. Dbanie o higienę jamy ustnej, regularne kontrole w gabinecie stomatologicznym, leczenie ubytków i szybkie zgłaszanie się na wizytę w razie bólu.